Życie jest zbyt krótkie, by nienawidzić, zbyt krótkie, by okazywać złość i złorzeczenie.
Okazuje się być ono tylko małą chwilką, którą możemy wypełnić dobrem lub złem, miłością lub odrazą. Podróż, którą przebywamy w dość szybkim czasie, ma proste szerokie trasy z widokiem na wschodzące słońce i wąskie, kręte dróżki, które przemierzamy w nocy bez włączonych świateł.
Co w życiu okazuje się ważne? Tylko drugi człowiek! Ani pieniądze, ani domy z ogrodami, ani szybkie samochody nie zostawią po nas śladu. Tylko drugi człowiek niesie iskrę świadomości osoby, która odeszła. Możemy ją pielęgnować w swoich wspomnieniach i wspomnienia przekazywać dalej.
Możemy zasiać tyle dobra ile zmieści dzień, by to dobro rozmnożyło się w innych.
Nie trać czasu na złość, plotkę, nienawiść. Nie trać czasu na oskarżanie i osądzanie. Nie trać czasu na rozczarowanie i żałość.
Każdy dzień daje nam nową szansę. Zraniłeś kogoś? Przeproś go! Oceniłeś kogoś w swojej głowie? Nie rób tego następnym razem! Od siebie zmieniajmy ludzi. Wybaczaj innym i sobie. Kochaj. ŚWIEĆ !!!
A w dzień, kiedy dobry Bóg wezwie cię do siebie, nie zabierzesz nic. Ani pięknych butów, ani pieniędzy z banku ani ideologii za którą walczyłeś, zabierzesz tylko skarb, który nagromadziłeś sobie w niebie. Kochaj, przebaczaj, ciesz się, siej dobro. Zapal ogień - niech płonie. ŚWIEĆ !
Życie jest zbyt krótkie. Zawsze, dla wszystkich.
Odpoczywaj w spokoju Ciociu, byłaś wielka! (*)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz